“Esta non é unha historia de bos e malos; son dúas formas de sobrevivir”

Representárase na cidade un ano e medio despois de estrearse. Nesta ocasión, Asorey dirixe a Melania Cruz, no papel de Carmela e a Josiño Porto como Paulino.

Veñen á cidade coa experiencia de moitas representacións ao longo de Galicia. Como teñen acollido esta obra nos escearios?

Ten sido moi boa. O público coñece a historia, pero desta está concebida dende a realidade galega. Cambianse os folclóricos andaluces por artistas máis da terra. Ademais o tema da convivencia dos idiomas galego e castelán da moito xogo a nivel cómico.

Pero mantén ese carácter lacónico da peza orixinal?

Aparece claramente. É a memoria e duelo dunha soa morte e como Paulino vai perdendo a pegada de Carmela. Plantexamos a postura que debe tomar o artista nunha situación crítica como a da guerra civil ou a da crise que vivimos.

E atopan coa solución ou deixan un final aberto?

O obxectivo do teatro é sempre invitar á reflexión. Non se trata dunha obra de bos e malos; son dúas formas de sobrevivir.

Representar en Vigo, cidade onde estudou supón un maior reto?

Este público é moi agradecido. Está acostumado a ver propostas moi diferentes. Gústame regresar e amosar que a xente que estudamos aquí agora facemos cousas interesantes.

Como inflúe no seu traballo súa dobre vertente actor- director?

Afronto este traballo como un afondamento no labor do actor e a súa capacidade expresiva. Penso que non se pode desvincular a miña faceta de director coa miña formación como actor. Entre todos ofrecemos un traballo de detalle.