O escritor e o editor Francisco Castro (Vigo, 1966) estréase como compositor e músico. Con disco novo e concerto o día 28, visitou o set de Atlántico TV para falar dos seus novos proxectos tras deixar a dirección de Galaxia despois de sete anos ao fronte da editorial.
Debuta no mundo da música con “Agora é o tempo”. Chegou o momento de reinventarse?
Nunca é tarde e neste caso máis que unha reinvención é a culminación dun proceso no que levo máis de 50 anos. Sempre digo que a literatura era o meu plan B , o plan A era a música, pero no seu momento se me deu mellor o B. Despois de tanto tempo na edición, adicado á literatura e ao mundo do libro no que sempre estarei. Entendín que era o momento de dar un paso adiante se quería tocar e xirar cun grupo. Na véspera do concerto cumpro 57 anos e se non fago agora, quedaba sen facer.
Entón cando é a cita?
Será o 28 deste mes, ás 20:30 horas no teatro Salesianos. Estarei acompañado pola banda de Borges, uns músicos excelentes cos que interpretaremos en máis dunha hora os temas deste disco e outra composición. Creo que sobre todo vai sorprender.
É un fan declarado de The Beatles. Cal é a súa proposta?
Este disco, sobre todo, se tivese que lle por unha etiqueta, é o de rock & roll con aires pop. Hai influencia de The Beatles, pero tamén ten moito de Leonard Cohen, certo Dylan e Radiohead ou determinados momentos, incluso os Rolling. Como músico son, ao igual que como escritor, moi ecléctico, escoito de todo. Gústame empaparme de todo.
A producción está moi coidada e internacional.
Tiña claro que non quería facer unha trapallada quería un produtor moi profesional. Gravamos en Vigo, pero tamén en Madrid, Los Ángeles, Bos Aires ou Seattle. É o bo que ten a tecnoloxía dixital, permite traballar en remoto cos músicos separados ata por hemisferios. Antes era inconcibible, para producir un disco había que xuntarse todos nun estudio.
Como vai ser o directo con respecto ao gravado?
Imos intentar que sexa o máis fiel posible ao disco. Non me gusta que un concerto soe igual que o álbum, para eso poñemos un disco e facemos play back. Me gusta ver unha banda e comprobar que tenta facer diferente ao que está no disco. Aínda así é imposible conseguir a mesma limpeza. No escenario temos que improvisar porque ese punto marabilloso que aparece na gravación despois de moitos intentos, en directo pode ou non saír. Pero veño cun grupo experimentado e os ensaios seméllanse bastante ao disco.
Ten comentado que compoñer unha canción non se diferencia moito de escribir unha novela.
No básico consiste en contar unha historia. Nunha novela, como a que estou a piques de rematar, ten 300 páxinas. Nunha canción ten que durar 2 minutos e medio. A arte é toda igual, trátase de chegar a alguén que está noutro sitio para contarlle algo. A creación é a mesma adaptando a ferramenta.
É como vai esa novela?
Xa escribín a primeira versión. É de xénero negro, corte policial cun enigma moi musical. O rock ten moita presenza na trama.
Ten data de publicación?
Non. O que me preocupa é rematar este libro, centrarme no disco e empezar a xirar. Onde nos chamen alí estaremos.
Xa está pechada entón a faceta como editor?
Serei editor ata que morra. Adiquei 15 anos da miña vida a Galaxia. É a miña profesión, ao igual que a de músico e a de escritor. Espero adicarme a edición o resto da miña vida.
