‘Indagar na violencia contra a muller, a tanxible e intanxible, foi un dos motivos da novela’

Publicada por Galaxia, adéntrase na vida de Lolita Dinamita, unha supervivinte dun mundo marxinal.A escritora, licenciada en Filoloxía e residente a cabalo entre Edimburgo e Vigo, falou onte desta historia na librería Cartabón.

É unha historia dura. Non enmascará nada?

É unha novela que se mete de cheo na trata de mulleres e a explotación sexual. Ese é o macrotema, pero a través da sororidade levo aos personaxes ao límite.

Non concreta onde acontecen os feitos. Ten unha ubicación concerta?

A localización ambigua é moi consciente. Suxiro onde pode estar o “Red Lion”, pero quero que dea a sensación de que pode estar en calquera lugar, en calquera pobo, país ou cidade. Hai moita xente que cree velo identificado en distintas partes.

Semella que a trata de blancas perdura por moito que avance a sociedade ou o feminismo.

Unha das razóns que me motivaron a escribir a novela foi indagar máis en torno ás violencias contra a muller, as tanxibles e as intanxibles, as que non son tan obvias. Busco situacións nas que se pode identificar xestos violentos e deixo a interpretación outras.

Sen desvelar o final, unha situación tan difícil pode ter esperanza dun final positivo?

Unha das preocupacións principais que tiña ao crear a protagonista era non seguir os estereotipos. Levo anos lendo novela negra latinoamericana e as mulleres teñen un papel marxinal, secundario ou se son protagonistas como en “Rosario Tijeras”, de Jorge Franco, unha sicaria, cunha ocupación exclusiva aos homes, está condenada a fracasar dende o inicio. Eso é o que non quería. Lolita Dinamita non é unha heroína, porque non é exemplar, pero ten un lugar reservado aos homes.