Inmediatamente de rematada a batalla, os ingleses baixaron -buzos- ao fondo do mar a recuperar non só o ouro e a prata, senón todo tipo de mercaderías. E logo, idos xa os depredadores anglo-holandeses, nosoutros, os españois.
Como esta flota de plata levara dous anos fóra, traía máis riquezas que as normais. Dise que 120 millóns de pezas de ouro. Parece que se salvaron 6.600 millóns destas pezas (cobrados aos holandeses e ingleses comerciantes, como represalias, polo Rei e máis o que o monarca tiña que levar de seu). Se os ingleses levaron 375.000 libras e os holandeses un par de millóns facendo un total de 39.480 pezas da oito, o resto debería estar enterrado no fondo do mar 'matarilerilerón', pero... E o que levaron os carros, e o que se perdeu polas congostras e o que se trouxo de máis pois fraudes contables xa había daquela?
Este posible tesouro excitou aos buscadores que viñeron constantemente a Rande. Cerca de trinta expedicións xurdiron o mar no percura dos tesouros de Rande, algunhas xa con permisos do Estado.
Non se sabe si levarían, se houbo algo. O control era rigoroso e consérvanse listas das cousas, sen grande importancia, que atoparon. O ouro non aparece nas relacións.
E agora fagamos a pregunta, (estamos os tertulianos aqui, claro), que nos parece importante.
Supoñendo que tivesemos algúns cartos para montar o museo dos galeóns (novos do trinque), con canóns made in Spain, estes días, e cadros (copias)... E un etcétera amplo... ¿Teriamos asistentes?
¿Poucos? Algo é algo. Pero, señores, ¿que fondos tería, como se mantería, viviría o Museo dos Galeones? É un fermoso soño, pero sen posibilidades. Ogallá sexa. Pero somos realistas.
(Isto escribiuno, de boa fe, ¡vivan os soñadores!, o meu amice Gorecho. Graciñas.)
