Hoxe e un día grande para Galicia e os galegos.
E non só por ser o día dezasete de maio dedicado a exaltar as letras senon tamén as vivencias culturais da nosa terra e de paso, como non, dedicar arrredor dun personaxe que teña loitado ? verba empregada moitas veces - polos valores galegos en tódolos aspectos e, especialmente a traveso, do que damos en chamar letras: literatura, creación cutural y artística (teatro, pintura, música, ediciones literarias , exposicións, conferencias, etc.) En definitiva a manifestar o orgullo dun modo de entender a vida dentro e ao lado doutras manifestacións, semellantes ou próximas. (O que non quere dicir que os galegos esquecemos ou desbotamos as creacións de amizades alleas dentro dese espiitu de presentacións de cada grupo.
Hoxe o dia Galicia xira en torno do poilfacético don Valentín Paz Andrade, que soubo vencer dficultades sunmas en moitos aspectos nos que Galicia non estaba libre das normas dos que gobernaban o pais en tempos pasados.
O seu ivir foi unha entrega e un exemplo de valor firme no seu sentir e foi un exemplo a imitar en cada un dos seus pasos. Paga a pena ver con calma esa completa exposición sobre a súa vida obra de Fundación Luis seoane e máis da NovaCAIXAgalicia, cuxo título nkmea autenticamente a condición de Paz-Andrade: Galiza como Tarefa.
Eu quero sunarme á lembranza de don Valentín, referindo aquela elegancia que sempre tuvo:
Hai moito tempo nunha homenaxe a Joselín, aquel alcalde de Baiona polifacético e autor de contos ?grabados en discos moi exitosos-, que nin a don Valentín, nin a un servidor nos facían gracia, sobre todo cando recitaba Joselíin: 'Ao parar o barco, dixo o capitán: 'que baixe o janado!' E baixamos todos'. E algún disco máis que poñía aos galegos emigrantes. Quixen convencer a don Valentín: 'Rifámoslle a Joselín: '.Díxpme que non. Que Joselín contaba os contos para espabilar aos galegos. Ao final dixen eu unhas palabiñaas asesorado pola serena claridade de don Valentín e os enoxados ?había algúns- explicansdo que os discos estaban gravados para exaltar o xenio dos galegos.'. E respetamos a Joselín, 'Mira, díxome. Eu son moi amigo de Joselín: Pero ti con cautela explica que a boma é para espertarr aos emigrantes. E era verdad: asi os transformei eu coas ideas de don Valentín.
