E con razón. Vive toda a familia gratis total en España, viaxa constantemente con gastos pagos a realizar os seus cacerías de todo tipo, domina con real absolutismo o reino, e demóstrao realizando chanchullos económicos variados, a Xustiza está completamente cega cando se trata deles, lles costeamos as casas, os sirvientes,
os elegantes traxes que locen, os cochazos e a motos de gran cilindrada, os yates, os rifles de caza, as amantes, os caprichos, e todo o demais que se lles ocorre desexar, nun reino con seis millóns de parados, un déficit público estratosférico, unhas autonomías endebedadas ata o infinito, unha sanidade pública desafiuzañada, unha banca crebada, un ensino público tercermundista, un comercio arruinado, unhas industrias en suspensión de pagos, un descrédito internacional humillante, unhas rúas repletas de esmoleiros, unha emigración permanente, e unha desesperación resignada, porque non queda unha físgoa para esperar que se solucionen os problemas xeneralizados que nos asfixian económica, social e políticamente aos vasallos, coas únicas excepcións dos clérigos e os xogadores de fútbol, que seguen amontonando os millóns.
Pois eles rinse, e fan mói ben. A eles non lles afecta a situación catastrófica do reino, viven máis aló do ben e do mal, comen opíparamente tódolos días, non necesitan facer cola nas oficinas do paro, nin deambular polas oficinas de emprego, nin sentarse nunha esquina a pedir esmola. Son os amos do reino porque si, porque o decidiu un exgeneral rebelde e xenocida logo de organizar unha guerra que causou a morte dun millón de españois, o exilio de medio millón, e o encarceramento dos que non puideron escapar.
A monarquía borbónica resultou nefasta para os españois. Comezou en 1700 cunha guerra chamada de sucesión que durou trece anos e deixou esquilmado ao país, ademais de facerlle perder moitas das súas posesións e o carácter de gran potencia mundial. Continuou no século XIX coas guerras civís provocadas polas dúas ramas que se disputaban o trono. Impulsou guerras coloniales para defender os intereses das empresas dominadas polo rei de quenda. Carece de lexitimidade histórica, posto que a Gloriosa Revolución de 1868 expulsou á dinastía, restaurada despois en 1874 polo golpe de Estado dun militar traidor contra da lexítima I República, chamada por iso monarquía de Sagunto, e en 1975 pola decisión doutro militar traidor e xenocida sublevado contra a lexítima II República, que instaurou a monarquía do 18 de xullo.
É imposible calcular o número de militares e civís mortos por real orde borbónica. O pobo español demostroulles reiteradamente o séu desprezo, pero eles rinse tranquilamente da opinión do pobo. Á actual familia denominada real, aínda que é a máis irreal de todas, prohibíuselle a entrada en varias localidades e universidades. Cando algún dos seus membros aparece en público é pitado estentóreamente, sen que os aplausos dos esmoleiros pagados pola policía secreta para jalealos sexan capaces de tapalos.
Pois eles rinse, e fan mói ben. A eles non lles afecta a situación catastrófica do reino, viven máis aló do ben e do mal, comen opíparamente tódolos días, non necesitan facer cola nas oficinas do paro, nin deambular polas oficinas de emprego, nin sentarse nunha esquina a pedir esmola. Son os amos do reino porque si, porque o decidiu un exgeneral rebelde e xenocida logo de organizar unha guerra que causou a morte dun millón de españois, o exilio de medio millón, e o encarceramento dos que non puideron escapar.
A monarquía borbónica resultou nefasta para os españois. Comezou en 1700 cunha guerra chamada de sucesión que durou trece anos e deixou esquilmado ao país, ademais de facerlle perder moitas das súas posesións e o carácter de gran potencia mundial. Continuou no século XIX coas guerras civís provocadas polas dúas ramas que se disputaban o trono. Impulsou guerras coloniales para defender os intereses das empresas dominadas polo rei de quenda. Carece de lexitimidade histórica, posto que a Gloriosa Revolución de 1868 expulsou á dinastía, restaurada despois en 1874 polo golpe de Estado dun militar traidor contra da lexítima I República, chamada por iso monarquía de Sagunto, e en 1975 pola decisión doutro militar traidor e xenocida sublevado contra a lexítima II República, que instaurou a monarquía do 18 de xullo.
É imposible calcular o número de militares e civís mortos por real orde borbónica. O pobo español demostroulles reiteradamente o séu desprezo, pero eles rinse tranquilamente da opinión do pobo. Á actual familia denominada real, aínda que é a máis irreal de todas, prohibíuselle a entrada en varias localidades e universidades. Cando algún dos seus membros aparece en público é pitado estentóreamente, sen que os aplausos dos esmoleiros pagados pola policía secreta para jalealos sexan capaces de tapalos.
