Opinión

¿VIGO CIUDAD CULTA?

Buen cisco se armó en nuestra tertulia cuando don Venerando le dio un espacio, para darse a conocer, a un amigo suyo que, al poco tiempo, como si fuera el abate Simón comenzó a ofertar y a a exponer lo malo culturalmente que teníamos los vigueses , de los analfabetos oriundos o aceptados al trato... ¡En fin!


Don Verísimo, enseguida, intentó parar a aquel intruso presumido diciéndole, con orgullo, que los vigueses son miembros de una ciudad egregia, respetada dentro del contexto nacional, que fue villa ya en la Edad Media y, enseguida, por su ejecutoria, Muy Noble y Muy Leal. Y que luego será, en 1810, Leal y Valerosa, por su contribución a la lucha y el heroismo de los repatriados de la guerra de Cuba. En fin: una ciudad cuyo Concejo tuvo título de Ilustrísimo ya en el siglo XVII y tratamiento de Excelencia desde 1879. Esto lo saben los vigueses y los ajenos cultos. Pero hay ajenos ignorantes. Hubo una leyenda negra viguesa: decían que no éramos una cidade culta. Trabajadora sí, pero culta.... ¡pechés!


-¿Cultos y han matado el lenguaje gallego?- dijo el intruso.


-Iso é unha gran mentira? Fálase mellor e cada vez máis- sinalou don Félix-. Dende ben atrás viñemos preocupándonos os vigueses de revalorizar a nosa lingua que é importantísima na nosa historia. Os colexios de humanidades e artistas de categoría, influiron moito no desenvolvemento da nosa cultura, a boa ópera; as imprentas e editoras creceron; periódicos dun xeito abraiante de altísima calidade; bibliotecas (temos con orgullo a 'Penzol' alfaia para os galegos, única, por exemplo); coráis, orfeóns, sociedades recreativo-culturais que organizan xogos frorais, conferencias, certames artísticos, etc. (Falo de tempos históricos porque o de hoxe está ben á vista. Abonda con ollar a prensa para darse conta e que as actividades culturáis e artísticas e a participación cidadán son considerables e que o Concello participa nesto. Ben, pois o Estado tamén o recoñeceu; dixo: 'Por todo isto e pola atención e moitísimo labor en pro do ensino para engrandecer a cidade do que son expoñentes os colexios, a Universidade, os nosos museos, os centros culturais, as bibliotecas, e o ben facer e ensinar todo: e tendo en conta os méritos que concorren no Concello de Vigo este Ministerio tivo a ben conceder á Corporación da citada Cidade a Garabata da Orde Civil de Alfonso X, o Sabio. Deus garde a... Madrid, setembro de 1945. (¿Quen, home?) Ibáñez Martín, ministro de Cultura. (Ollo: 1945. Xa eramos unha cidade culta, non si?)


Te puede interesar