Opinión

Galicia sen máis!

Sentirse galego é un sentimento e ser galego un orgullo .Con esta frase inicial penso que nos identificamos a inmensa maioría dos galegos e galegas, por encima de calquera outro tipo de connotación. Hoxe ,25 de xullo, é o día da nosa Galicia ,da nosa esencia,da nosa cultura  e da nosa forma de ser ,obviando calquera derivación política que uns poucos quéiranlle dar. Simplemente dicir que se equivocan, unha vez máis, os que queren facer ver a festividade do 25 de xullo como un evento nacionalista-separatista ,alá eles.
Pero que nos vén á mente cando pensamos na nosa terra? Persoalmente , e ao ser do interior do interior ,o primeira imaxe que me vén ao pensamento é o verde da nosa terra, onde temos practicamente todo o necesario para sentirnos orgullosos de onde nacemos e de onde vivimos. A nosa paisaxe inigualable ,a nosa excepcional gastronomía de insuperable calidade en carnes, peixes, mariscos, legumes, viños e pans e así un longo etcétera. As nosas excepcionais rías,praias de area branca e sedosa, combinadas co azul cristalino das nosas augas, tanto na costa como nos nosos moitos ríos .A tranquilidade e bonhomia das nosas xentes e nosa envexable calidade de vida na nosa entrañable contorna.As nosas festas e romarías onde sentimos a calor dos nosos amigos e veciños .En definitiva ,vivimos nun paraíso que en moitas ocasións non valoramos na súa debida forma.Por todo isto e moito máis Galicia non pode ,non debe perder o tren do progreso ,pero conservando sempre as nosas particularidades e a nosa galeguidade. E digo isto porque non houbo un cambio de tecido produtivo que posibilite que a xeración mellor formada da nosa historia teña que irse novamente do seu sitio de orixe a outras comunidades ou países ante a falta de perspectivas  laborais .Tampouco a Administraccion autonómica soubo frear a moi preocupante sangría demográfica que nos podería derivar a unha Galicia sen galegos que a habíten .Sirva como exemplo os centos de pobos sen habitantes na nosa Galicia e os miles de núcleos rurais que só teñen entre un e tres habitantes segundo o instituto galego de estatística. O envellecemento poboacional, o éxodo rural e un tipo de organizacion dispersa do territorio contribuíron a unha Galicia do interior semidesértica de habitantes .
Un sector agrogandeiro no seu peor momento en décadas ,por non falar dunha industria deslocalizada e carente aínda a día de hoxe dunhas infraestruturas loxísticas adecuadas .E hoxe quero poñer en relevo á industria agroalimentaria galega, a cal se considera como unha compoñente clave da industria autonómica .Industria que debe contribuír de forma decisiva á dinamización do medio rural e á súa sustentabilidade e mellora, así como á creación de emprego. Desta forma, configurarase  como un sector estratéxico da nosa economía  e do desenvolvemento rural .
Desde hai xa algún tempo, as nosas empresas compiten nun mundo onde ser eficiente xa non é suficiente. O novo escenario ofrécenos unha oferta moito maior que a demanda. O cliente manda e por iso é o momento de facer o que os demais non fan, é o momento de que cada empresa busque a súa posición única no mercado. É o momento de potenciar a innovación .
A innovación é un elemento crave na competitividade seguridade, adaptación dos produtos aos novos modos de consumo, etc. A calidade e a seguridade, así como a trazabilidad dos produtos son clave.  O proceso de innovación considérase a principal forza motriz do crecemento económico nos países de economía avanzada. Por iso, o investimento en I+D+i e o cambio tecnolóxico han ido cobrando importancia, ano tras ano, nas políticas económicas dos países e nas decisións estratéxicas das diferentes empresas 
Moitos e vitais retos que afrontar .Retos que nos deben facer reflexionar de quen é as persoas adecuadas para afrontalos .Este é o escenario económico ,social e demográfico ao que se deben enfrontar aquelas persoas que queiran tirar con forza,constancia  e habilidade do noso particular paraíso terreal ,Galicia !
 

Te puede interesar