Manuel Esteban Domínguez (Vigo, 1971) é médico especialista en Medicina Familiar e Comunitaria e profesor da rama sanitaria de Formación Profesional. É pai de dous nenos, o maior dos cales ten síndrome de Down, situación que marca tamén a obra “A Ira dos mansos”, coa que acaba de gañar o Xerais de novela.
Esta é a súa primeira incursión coma escritor?
Si, son escritor de autoconsumo, que viña escribindo como algo íntimo. Teño un fillo con síndrome de Down e cando empecei a escribir esta novela fíxeno como unha queixa, como unha forma de botar a dor, a anguria e o medo fóra.
Que ten de vostede o personaxe central da novela, o inspector Carlos Manso?
Elexín o xénero da novela negra porque é no que me sinto máis cómodo. O inspector é moi mordaz, moi desaborido, moi cínico. Na obra recorro ao subxénero da novela psicolóxica. O inspector, na súa viaxe, atopa a discapacidade intelectual e baixo a súa apariencia están as emocións miñas.
E Vigo aparece tamén coma outro personaxe da novela?
Quixen buscar escenarios próximos, que eu coñezo ben, para facer máis auténtico o universo que quería propoñer.
Agardaba este premio?
Aínda estou en estado de schock. Foi toda unha sorpresa porque non me sinto escritor. Si son un gran lector e é certo que, aínda que son médico, me dedico á docencia e hai moita tradición de escritores neste ámbito. n
