Cartas al director

Sobor de catro gatos

 Publicouse en un xornal, un artigo co título "Juicio final", abraiado quedei a ler seu contido, gosto de ver na tele, películas del Oeste, e por velas en un determinado canal, iste xornalista, sen coñecerme, e supoño que tampouco os demáis que a miran, chatounos de "gatos", o peor é que o traveso de esta letura, deixa adiviñar, fachenda, asoballo e altiveza.
Mire Sr. xornalista, non sei si seremos catro ou mais, pero persoas, non gatos, en ese senso de asovallo, que nos da. ¿Quen so eu, pra, na misma moeda, apoñerlle a V. de "chupatintas a soldo" "¿Non se decata da mala ensinanza miña si o dixera? En cnato a esa X na casiña da Igrexa na declaración da renda, non me importa ser túzaro ou como  me zuzgue, en "roman paladino" direille que o poño, porque me sae do carallo, e en canto o que di, que lle resta saber "que será de quienes hacen esas campañas tan chulas para poner la X en esa casilla" grazas  as cales outorgan dar 10 millóns de euros a cadena Trece, para que a vexámos catro gatos; pregunto ¿tan outro é Vd. como pra proclamarse inquisidor?.
Igrexa, Conferencia Episcopal, Cáritas ou quen sexa, supoño sonceibes pra destinar os cartos donde sexa necesario, vai na sua conciencia, ala eles, e se defraudan, para eso están  os tribunales, non vostede min eu.
De calquer xeito, non creo que trabuque en ver no seu plumeiro, un rexeito a Igrexa, tencionando tapalo con calquer outra cousa, a trece ven como anel o dedo, ou non.
En canto a caer no Informe ou Purtagorio, non se abafe, eu como vostede, somos dous miserentos diaños, non merecentes de que Deus repare en nos... e viva a democracia, pois da libertade pra expoñer e dicir, en voz alta, o que un pensa, pois da pé a coñecer a clase de persoa que e cada quen, ainda que con ela ou sin ela, a hipocresía segue mandando, xa me entende...