Cartas al director

Pero ¿Onde estamos?

Burla, pallasada, charlotada ou esperpento valleinclanesco, con un Don Ramón María de telderetada, que hasta pra votar un tolleito, procramou o traslado "de esta sacra y venerable urna", que cual procesión de "caladiños" soio lle faltou levala baixo palio. En que maus estamos. Nin en monarquía, república, dictadura ou transición, endexamais vin espantallo igual, a Presidencia, estou no certo, que nin sequera leu o artigo que rixe para xurar o cargo, pero sí, amosando sua incapacidade pra impoñer temperanza e orde.
No sei se vostedes repararon  en algo que me chamou a atención, refírome a unha sobresainte do Partido Socialista, pois o igual que mestra de cativos, adoutrinou o resto de deputados dando regras a seguir en votacións a, tan inxenuas como "se os dará una papeleta de votación, no perderla, si esto sucediera se os facilitara outra, vigilarla, cerciorarse que esa la que va a la urna, tenerla a mano y no manipuleis con otras, pues el escrutinio es muy riguroso", por o que, tales habilidadas, figueron relembrarme de aquel Teniente de Marines, que na guerra do Pacífico contra o Xapón, dicíalle os soldados, que cando viran en un cocotero un racimo de "plátanos, disparan, pois seguro alí estaba un xaponés; o que viña sendo tomar por parvos os xaponesese e burráns os Marines, así que quiten conclusións, tendo a seguridade de que a "singuar retórica que Agustín Zamarron, desplegou na Presidencia sobor do "trombo de difícil solvencia formado para votar en sacra urna", les instaba a mejorar" el flujo humano.
Señora sobresainte mestra do Partido Socialista, dada a mediocridade, da que fan gala, dediquese a outros mesteres, pois o que "natura non dá,  Salamanca non otorga".